Każdemu z nas z pewnością zdarza się nieraz mieć jednocześnie pozytywny i negatywny stosunek do jakieś osoby, sytuacji życiowej, czy też zjawiska. Nic w tym dziwnego, tak czasem reaguje mózg po przeanalizowaniu informacji odbieranych przez nasze zmysły. I wtedy, przykładowo: ta sama osoba może się nam podobać i jednocześnie brzydzić; ktoś obcy może wzbudzać w nas lęk, ale i ciekawość; możemy kogoś darzyć wielką miłością, ale i nienawiścią; uwielbiamy spędzać czas nad morzem, ale denerwuje nas szum fal.
Ambiwalencja jest stałą towarzyszką naszego życia. Jest wszystko okay, jeśli umiemy utrzymać ją na wodzy. Kiedy przestajemy sobie z nią radzić, może stać się bardzo męcząca.
Z cyklu: „Przemyślenia z życia wzięte”