Szumi las,
szumią jesienne drzewa...
Wiatr im na
liściach złotem przygrywa.
Szumią o
czasach dawno minionych,
O ludzkich
losach dziwnie splecionych.
Długo żyjąc,
wiele widziały,
Choć w
jednym miejscu tylko stały.
Szumią o
wszystkim, co kto woli…
O ludzkiej
doli… i niedoli.
Szumią o
pięknie całego Świata…
Los ludźmi
wszakże po Ziemi miota.
Ludzie pod
drzewem chętnie siadają,
O cudach
Świata opowiadają.
Szumią o
sile tkliwej miłości,
O
oczarowaniu, o zazdrości.
Wszystko od
ludzi to usłyszały,
Bo jak
spowiednik... słuchać musiały.
