Uwielbiam zapach jaśminu. Przypomina mi moje dzieciństwo. Podobnie jak zapach czarnego bzu. W przydomowym ogrodzie mieliśmy dwa jego krzewy. Od tamtej pory, gdzie tylko zobaczę lub poczuję kwitnący jaśmin, wręcz muszę do niego podejść i choć przez chwilę rozkoszować się jego zapachem.
A zapach według mnie ma bardzo przyjemny i niezwykle intensywny. Niestety w moim ogrodzie nie mam już miejsca na nowe krzewy, za to moja córka ma jeden duży krzew, i to właśnie u niej najczęściej mogę sobie dzieciństwo powspominać. ;)
Kiedyś nie spotykało się go zbyt często, natomiast obecnie coraz częściej zdobi parki i ogrody. A trzeba przyznać, że jest bardzo dekoracyjny.
Jaśmin, zwany także jaśminowcem, kwitnie od końca maja do czerwca, niektóre jego gatunki nawet do końca lipca.
Najpopularniejszym i najchętniej wybieranym gatunkiem do ogrodu jest właśnie jaśminowiec wonny, gdyż jest to odmiana niewymagająca w uprawie i dobrze znosi okresowe susze. Jego krzew może osiągnąć wysokość nawet do czterech metrów.
Pachnące kwiaty jaśminu są nie tylko piękną ozdobą naszego otoczenia, mają także wiele właściwości leczniczych. Nawet samemu w warunkach domowych możemy z nich przygotowywać zdrowotne mikstury. Najpopularniejsza jest jaśminowa herbata. Jej napar w połączeniu z herbatą zieloną lub białą, wyraźnie uspokaja i poprawia samopoczucie. Przyznam, że mnie najbardziej smakuje w połączeniu z herbatą zieloną i często ją piję.
W kosmetyce kwiaty jaśminu mają także szerokie zastosowanie. Wytwarzany z nich olejek stosowany jest nie tylko do wyrobu perfum, ale także do nawilżających i likwidujących zmarszczki kremów do twarzy oraz balsamów ujędrniających skórę.
To by było na tyle... Idę zaparzyć sobie jaśminową herbatkę. Podkradłam trochę kwiatuszków z ogrodu córki.