Aby móc podziwiać pięknie obrazki leżącego w kotlinie miasta (a takie jest nasze miasto), najlepiej dotrzeć na szczyt jednej z gór je okalających. Wrażenia niesamowite. Trudno oderwać wzrok.
Ja oczywiście wybrałam się rowerem i z perspektywy siodełka już po drodze podziwiałam barwne krajobrazy pozostające w dole. Tym razem pojechałam na wschodnią część kotliny. Muszę przyznać, że widoki są rzeczywiście przepiękne. Aż dech zapiera. Nie, nie z wysiłku, no, może trochę też, ale przede wszystkim z zachwytu.
Wnet złota jesień odejdzie, ustępując miejsca brunatnej... Postanowiłam więc w najbliższych dniach jeszcze i z innych szczytów popodziwiać tę barwną oprawę miasta, wszak z lotu ptaka podziwia się najlepiej.
