Zbliża się już wiosna,
Zazwyczaj piękny czas.
Czy będzie radosna?
Wiary jest mało w nas.
Bo to czas potwora,
Który niszczy nasz świat.
Mało cieszy więc flora,
Wiosenny pierwszy kwiat.
Jest jednak nadzieja:
< Świat się z nim upora >
I ludzkość w swych dziejach
Nie zrodzi już potwora (?).
Bo:
Jak przysłowia głoszą
I opowiadania,
Zło i Dobro wespół
Walczą od zarania.
Na Zło nie ma mocnych,
Dobro z nim przegrywa.
Lecz choć Zło triumfuje
Dobro wciąż odżywa.
To więc zapamiętaj,
Mój Dobry Człowieku...
Walcz ze złem wytrwale
I to w każdym wieku.
Jeśli Bóg istnieje,
Dobru dopomoże.
Inaczej u ludzi
Straci na honorze...
I znów każda kolejna wiosna będzie twórcza, piękna, radosna.
Bo:
W promieniach słońca do nas przychodzi.
Soczysta zieleń wokół się rodzi.
Serca raduje obrazek taki...
Zielona trawa, bławatki, maki.
***
Wiosna niczym prawdziwa dama
W kwiecistą suknię jest ubrana.
Rozpyla wokół zapachów moc
Przez cały dzień i calutką noc.
***
Wiosna to też przepiękna muzyka,
Tu ptak zaśpiewa, tam chrząszcz zabzyka.
A lasy z poszumem zielonych drzew
Niosą te dźwięki... i natury zew.